Naar de Whitsunday’s, naar Arlie’s Beach!
Door: Frans
12 November 2012 | Australië, Whitsunday Island
Dag 35 maandag 12 november 2012
Naar de Whitsunday’s, naar Arlie’s Beach!
Vandaag rijden we 275 km van onze camping aan de Rowes Bay in Townville naar de toegangspoort tot een top attractie in Australië, de Whitsundays eilandengroep.
Vannacht regende en waaide het stevig. De rivieren in de omgeving waren sterk gezwollen. De hele dag veel wind. Onze windgevoelige camper had daar dus flink last van, dus niet harder dan 90 km. We rijden door een grotendeels vlak, saai landschap. Er wordt hier suikerriet geteeld. Je ziet veel kleine suikerriet treintjes. Het is niet druk. Men waarschuwt voor het gevaar van ongelukken door vermoeidheid met als borden als “Break the drive, stay alive”. Ook wordt er op bepaalde rustplaatsen gratis koffie aangeboden. Toch zie je best veel paaltjes met bloementjes, gedenktekens voor slachtoffers. Talloze kangoeroe ’s en ander beesten spul, laten alleen met minder of meer vergane rottende lijven zien dat zij ook slachtoffers waren. Weer zijn hele gebieden getroffen door van brand. We zien ook weer branden. Langs de kant groenten- en fruitstalletjes. We slaan voor een paar dagen in, o.a. mango’s. Het landschap wordt zo mogelijk nog saaier. Bij Bowen, aan de kust wordt het veel mooier.
We vinden een mooie camping in Arlie Beach, dat uit een enkele, lange heel gezellige winkelstraat bestaat. Ook deze camping heeft weer zijn eigen vogels. Hele cohorten Plumed. Whistlings Ducks, met grappige uitstekende veren op hun vleugels marcheren over het terrein. Kakatoes, lorikeets en veel ander vogelspul. We verkennen Arlie Beach en eten fis hand chips. De vis is de beroemde Baramundi, een vis die 160 cm lang kan worden en 50 kg zwaar. Hij komt in rivier- en kreekmondingen voor en is de topattractie voor hengelaars. Hij smaakt uitstekend.
Naar de Whitsunday’s, naar Arlie’s Beach!
Vandaag rijden we 275 km van onze camping aan de Rowes Bay in Townville naar de toegangspoort tot een top attractie in Australië, de Whitsundays eilandengroep.
Vannacht regende en waaide het stevig. De rivieren in de omgeving waren sterk gezwollen. De hele dag veel wind. Onze windgevoelige camper had daar dus flink last van, dus niet harder dan 90 km. We rijden door een grotendeels vlak, saai landschap. Er wordt hier suikerriet geteeld. Je ziet veel kleine suikerriet treintjes. Het is niet druk. Men waarschuwt voor het gevaar van ongelukken door vermoeidheid met als borden als “Break the drive, stay alive”. Ook wordt er op bepaalde rustplaatsen gratis koffie aangeboden. Toch zie je best veel paaltjes met bloementjes, gedenktekens voor slachtoffers. Talloze kangoeroe ’s en ander beesten spul, laten alleen met minder of meer vergane rottende lijven zien dat zij ook slachtoffers waren. Weer zijn hele gebieden getroffen door van brand. We zien ook weer branden. Langs de kant groenten- en fruitstalletjes. We slaan voor een paar dagen in, o.a. mango’s. Het landschap wordt zo mogelijk nog saaier. Bij Bowen, aan de kust wordt het veel mooier.
We vinden een mooie camping in Arlie Beach, dat uit een enkele, lange heel gezellige winkelstraat bestaat. Ook deze camping heeft weer zijn eigen vogels. Hele cohorten Plumed. Whistlings Ducks, met grappige uitstekende veren op hun vleugels marcheren over het terrein. Kakatoes, lorikeets en veel ander vogelspul. We verkennen Arlie Beach en eten fis hand chips. De vis is de beroemde Baramundi, een vis die 160 cm lang kan worden en 50 kg zwaar. Hij komt in rivier- en kreekmondingen voor en is de topattractie voor hengelaars. Hij smaakt uitstekend.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
