Opgelucht naar Albury
Door: Frans
27 November 2012 | Australië, Albury
Dag 50 dinsdag 27 november 2012
Opgelucht naar Albury
We rijden vandaag Canberra naar Albury, een tocht van 335 km in de richting van Melbourne door een mooi, open, rustig en heuvelachtig park landschap dat sterk doet denken aan Duitsland. De vierbaans weg is in twee aparte twee baans wegen gescheiden. Je ziet het tegemoetkomende verkeer niet en dat maakt het toch al rustige verkeersbeeld meer dan relaxed. ”Joke, de weg maakt over 214 km een knikje, kun je dat aan?”
Dit is nog eens ontspannen autorijden. We zien veel winery’s, maar ook hertenparken e.d. Je ziet nauwelijks bebouwing, laat staan mensen. Wel wat zwarte koeien en wat schapen.Natuurlijk weer veel dode dieren. Langs de kant borden:” Acohol speed, dead ahead”.” Safer speed, saves lives”.
We pauzeren in Gundagai, dat we van een hoog uitzichtpunt bekijken. We bellen de “Spirit of Tasmanië”, de maatschappij die als enige de veerdienst verzorgt tussen Melbourne en het eiland. “Kunnen we niet op een wachtlijst worden gezet? We hadden ons zo verheugd op het bezoek aan Tasmanië en nu kan het niet, doordat de hele maand december de boten zijn volgeboekt”.
Dan Gundagai in. Deze stad is in het verleden vaak overstroomd door de rivier waaraan het ligt met vaak velen doden tot gevolg. In 1867- prehistorisch naar Australische begrippen werd hier een brede houten brug aangelegd, de Prins Alfred Bridge. Later in 1903 een spoorbrug. De stad vindt zich daarom ”historisch”. Het zijn inderdaad twee karakteristieke heel lange bruggen van hout, helaas is zeer vervallen staat, zodanig dat je er zelf als voetganger niet overheen mag. Gek, dat ze deze mooie bruggen laten wegrotten. Gek dat je daar nog trots op bent ook.
Dan verder naar Albury. Daar horen we dat ze plaats hebben op de boot naar Tasmanië. Dolgelukkig trakteren wij ons op…..ja, op… wortelnotentaart! Albury is een gezellige stad met een mooie brede hoofdstraat, de Deanstreet. Mooie karakteristieke gebouwen. Een prachtige Botanische tuin en een mooie tocht langs de snelstromende Murray River.
Aan de buitenrand van de stad vinden we een mooie camping. Na de borrels duiken we het kleine zwembad in.
Opgelucht naar Albury
We rijden vandaag Canberra naar Albury, een tocht van 335 km in de richting van Melbourne door een mooi, open, rustig en heuvelachtig park landschap dat sterk doet denken aan Duitsland. De vierbaans weg is in twee aparte twee baans wegen gescheiden. Je ziet het tegemoetkomende verkeer niet en dat maakt het toch al rustige verkeersbeeld meer dan relaxed. ”Joke, de weg maakt over 214 km een knikje, kun je dat aan?”
Dit is nog eens ontspannen autorijden. We zien veel winery’s, maar ook hertenparken e.d. Je ziet nauwelijks bebouwing, laat staan mensen. Wel wat zwarte koeien en wat schapen.Natuurlijk weer veel dode dieren. Langs de kant borden:” Acohol speed, dead ahead”.” Safer speed, saves lives”.
We pauzeren in Gundagai, dat we van een hoog uitzichtpunt bekijken. We bellen de “Spirit of Tasmanië”, de maatschappij die als enige de veerdienst verzorgt tussen Melbourne en het eiland. “Kunnen we niet op een wachtlijst worden gezet? We hadden ons zo verheugd op het bezoek aan Tasmanië en nu kan het niet, doordat de hele maand december de boten zijn volgeboekt”.
Dan Gundagai in. Deze stad is in het verleden vaak overstroomd door de rivier waaraan het ligt met vaak velen doden tot gevolg. In 1867- prehistorisch naar Australische begrippen werd hier een brede houten brug aangelegd, de Prins Alfred Bridge. Later in 1903 een spoorbrug. De stad vindt zich daarom ”historisch”. Het zijn inderdaad twee karakteristieke heel lange bruggen van hout, helaas is zeer vervallen staat, zodanig dat je er zelf als voetganger niet overheen mag. Gek, dat ze deze mooie bruggen laten wegrotten. Gek dat je daar nog trots op bent ook.
Dan verder naar Albury. Daar horen we dat ze plaats hebben op de boot naar Tasmanië. Dolgelukkig trakteren wij ons op…..ja, op… wortelnotentaart! Albury is een gezellige stad met een mooie brede hoofdstraat, de Deanstreet. Mooie karakteristieke gebouwen. Een prachtige Botanische tuin en een mooie tocht langs de snelstromende Murray River.
Aan de buitenrand van de stad vinden we een mooie camping. Na de borrels duiken we het kleine zwembad in.
-
29 November 2012 - 10:21
Marijke:
Gelukkig kunnen jullie naar Tasmanië. Hoera. Kijk uit naar julie belevenissen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
