Wereld erfgoed: Ayers Rock

Dag 19 zaterdag 27 oktober 2012
Wereld erfgoed: Ayers Rock
Het lukt weer niet om uit te slapen. Om zes uur beginnen een vijftigtal Gallah’s, een soort roze papegaaien, luid te krijsen…de zon is op! Boven op ons dak trippelen Crested Pigeon’s- een soort duif met een pluim op hun kop. Het lijkt als of ze willen zeggen: “Opstaan, luilakken. We willen ons ontbijt”. Buren zijn aan het rommelen, de wind waait door de met horren afgesloten raampjes en het is koud, behoorlijk koud.
We gaan vandaag Ayers Rock verkennen, op ruim 13 km afstand. Een 3,6 km lange en 348 meter grote rode bult, die zomaar uit de met rood zand bedekte vlakte oprijst. We maken de Base Walk van 10, 6 km en doen daar 3 uur over. We lopen in feite helemaal rond de rots. De bult lijkt is glad, maar wel met veel sleuven en gaten, waarin weer gaten. Een soort gatenkaas. Maar dan wel een heel imponerende. Ook overal zwarte strepen, waar het water in de natte tijd naar beneden komt. Het meeste is zandsteen. We raken niet uitgekeken. Elk stuk van de rots is interessant.
Om de rots, een grote vlakte met veel bomen en verdroogd gras. Hele stukken zijn verbrand. Uit de verbrande pollen komen verse jonge sprietjes.
Een bult die van diep religieuze en culturele betekenis is voor de Anangu Aboriginals is. Daar is veel informatie over. Allerlei verhalen staan vermeld over de betekenis die elke plek had voor de Anagu. Het Park management doet er alles aan om de cultuur van de Aboriginals uit te leggen. Alleen je ziet geen Aboriginal. Zelfs niet in het Cultuur Centrum. Overal om de rots zie je bordjes met een tekst dat je hier niet mag filmen en fotograferen, want: This is a sensitive site”. De plek is uniek en mag alleen op deze plaats zelf worden bekeken en niet vastgelegd worden volgens de Tjukurpa, de Aboriginals wetgeving. Deze eis is wel wat streng en mede wegens de afwezigheid van Aboriginals, nemen we het niet zo nauw met de wet, hoewel je zomaar de traditionele straf –een speer door je dij kan verwachten.
Na de lunch in het veld, maken we nog een korte Dune walk en gaan dan een lekkere duik maken in het zwembad van de camping. Het water is koud!
Na het diner gaan we de zonsondergang bekijken bij de rots.
Drukte van belang. Kleuren vielen een beetje tegen.
P.S. De arm van de Aboriginal wet is langer dan gedacht. Op een geheimzinnige manier zijn al Jokes foto's kwijt. Nu maar hopen dat de geesten niet gezien hebben dat ik verboden plaatsen heb gefilmd.