Cape Otway National Park: koala’s; penguin’s en ra

Dag 68 zaterdag 15 december 2012
Cape Otway National Park: koala’s; penguin’s en rainbow falls
De schater lach van de Laughing Kookaburra is het enige lichtpuntje aan een verder donkergrijze hemel. Alles is nat of vochtig. Maar mijn humeur klaart verder op als ik de etende jonge koala zie in de boom tegenover me. Hij zit aan het uit einde van een grote tak en haalt, zich met drie poten vasthoudend, eucalyptus blaadjes naar zich toe. Even verderop in dezelfde boom een moeder en kind innig verstrengelt.
We hebben een gesprek met een jonge Deense moeder, dat sinds een jaar in Melbourne woont. Ze geeft ons wat tips. Ze zegt dat de prijzen in Australië voor buitenlanders 50 % hoger zijn geworden het laatste paar jaar. De helft is wisselkoers, maar er is ook een gigantische inflatie.
We gaan vandaag vanuit onze camping “Bimbi”wandelen in het National Park. Een zwerm van wel 30 kakatoes vliegt krijsend van de ene naar de andere boom. Rosella’s, een prachtig gekleurde papegaai, vliegen in paren rond, de Mag Pies (zwart witte kraaiachtige vogel die mooi kan fluiten) vliegen rond. Maar we horen ook bekende geluiden, die van de merel en de leeuwerik. Ondertussen spotten we veel koala’s. Ze vreten hier de bomen kaal, vandaar dat ze om veel bomen een strakke koker van glad plastic van een ruime meter breed hebben aangebracht. Toch slagen koala’s er in ook in die bomen te komen.
We gaan door rommelige weiden met op mensen beluste vliegen horden naar Cape Otway Lighthouse (1848) een klein uurtje lopen. Oppassen voor slangen die hier veel voorkomen.
We bezoeken een kleine begraafplaats uit de 19 e eeuw. Opvallend hoeveel heel jonge kinderen hier liggen. Ook schipbreukelingen.
Dan gaan we een deel lopen van de Great Ocean Walk, een klein deel want 104 km ( 6 dagen) lopen ons wat te ambitieus. De tocht voert ons langs een met struikgewas van ruim 2 meter hoogte langs de oceaankust. 1/1/2 uur lopen en vrijwel niets zien was wat eentonig. Maar dan komen we op het Station Beach op een machtig strand met een enorme branding. We zijn er helemaal alleen. We vinden een uitgeputte nog levende Little Penquin van een cm of veertig. We laten hem met rust. Op de terug weg was hij dood.
We lopen over een kaal strand met nauwelijks wier of schelpen. Dan volgt een gedeelte dat vooral uit ruige rotsen bestaat, waar de branding met veel kabaal tegen aan botst. Dan zien we de Rainbow Falls doordat water hier al eeuwen naar beneden sijpelt zijn er allerlei algen en wieren met kalk bedekt, wat dan speciale kleuren oplevert.
Dan weer terug. Nu via een speciaal pad van onze eigen camping Bibi. Weer veel koala ontmoetingen. Dan lekker aan de warme soep en de borrel.
Het is droog gebleven en er is blauw aan de lucht.