Krokodillenloop en Katherine

Dag 11 vrijdag 19 oktober 2012
Krokodillenloop en Katherine
Bij gebrek aan de zaterdagochtend training van Arno, heb ik voor mezelf maar een hardloop loopje georganiseerd, die ik om mijn loopmaatjes wat jaloers te maken, de krokodillen loop heb genoemd. Dus draafde ik vanochtend om zeven uur in de ochtend langs een kronkelend bebost pad langs een tak van de South Alligator River. Het lijkt dapperder dan het was. De naam klopt, er komen inderdaad krokodillen voor die gevaarlijk zijn, maar ik zag er geen een.
En ze hebben echt geen trek in een hapje Frans. Ze hoeven alleen hun bek open te doen en er zwemt een vis binnen, want de rivier zit vol grote vissen.
Bij een schitterend plekje aan de oever van de rivier, rekte en strekte ik en deed een kleine ochtend meditatie. Veel, heel veel vogels die ochtend ruzie aan het maken waren met de vreemdste en mooiste geluiden die ik ooit gehoord heb.
Mijn oude vrienden van de Jeugd Natuur Historische Vereniging beloof ik dat als ik de jackpot van de staatsloterij win, onze volgende excursie naar de Kakadu zal gaan. Er is hier zoveel te zien. Ik heb alvast ter voorbereiding een goed vogelboek van Australië gekocht. Hoeft Jan Willem mijn op kiwi geplaatste foto’s niet meer voor me te determineren.
Na het ontbijt, wat gestoord door vliegen en een stuk of vijftig lawaaierige kakatoe’s reden we richting onze volgende bestemming Katherine, een tocht van ruim 300 km.
De Kakadu kan ook heel eentonig zijn. Heel veel dezelfde vegetatie, bomen en struiken die elk jaar in de natte tijd een stuk onder water staan en in de droge tijd een flinke kans hebben om in brand te vliegen. Je ziet weinig oude bomen.
We lunchen in Pine Creek een alleraardigst klein stadje. In Lazy Lizard, het enige café en eethuis namen we onze broodnodige cappuccino. Dan op naar Katherine, een grotere stad. Je ziet er veel Aboriginals rondhangen, die niet veel uitspoken. Schijnt een steeds groter probleem te worden.
Bij Katherine Gorge nemen we een luxe camping met internet. Al snel komt een Wallaby, een kleine kangoeroe ons verwelkomen.
Even later een duik in het zwembad. Bij het douchen, valt al op dat koud water hier niet bestaat.