Van Yeppoon Beach naar Elliott Heads

Dag 39 vrijdag 16 november 2012
Van Yeppoon Beach naar Elliott Heads
Met een korte, maar uiterst luidruchtige aubade begroette al om kwart voor vijf de plaatselijke vogelbevolking de opkomende zon. Joke gelijk het bed uit en met de camera in aanvalspositie het strand op. De zonsopgang MOEST op de gevoelige plaat worden vastgelegd. Ik draaide me nog eens lekker om. Om half zes draafde ik echter al over het strand. En niet alleen! Het was zelfs redelijk druk met hardlopende, snel wandelende en powerwalkende mensen. Om half zes in de ochtend! Toch is dat niet zo idioot als het lijkt. Om half zeven s’ avonds is het al donker. Kampeerders zoals, bv onze buurman van dik zeventig met zijn Thaise vriendin van mager in de dertig duiken al om 7 uur ‘s avonds de koffer in. Die zaten om zes uur aan het ontbijt. We leven veel meer naar het natuurlijke licht dan thuis.
Het hardlopen was zalig. Een prachtig heel breed strand. Rechts van mij de zee met zijn grillige kust en de twee eilandenlinks mangroven en een stuk duinen met de bekende Padanus bomen.
Na afloop had Joke het ontbijt al klaar. Ze was bezig een jong van een Figbird, een soort zanglijster, waarvan het mannetje een rood masker heeft te redden uit de hapgrage snavel van een Mag Pie Kraai. We zetten he gewonde slachtoffertje in een boom.
We rijden vandaag zo’n 330 km naar Bundaberg. Het eerste stuk naar Rockhampton gaat door aantrekkelijk, groen en heuvelachtig gebied. Er ligt zelfs een mooi stukje vierbaansweg met heuse middenbermbeveiliging. Ongehoorde luxe! Rockhampton is de Beef capital van Australië. Je ziet veel grote standbeelden van koeien en ander vee. Cowboy cultuur vindt je er. We reden langs de prachtige Kershaw Gardens en staken de brede Fitzroy River over.
Je ziet hier zeer lang treinen. Ik telde er een met exact honderd wagons. Middenin nog een locomotief. Zo’n wagon is zeker 10-15 meter lang, dus we hebben het over een trein van meer dan een kilometer!
We rijden richting Gladstone in een wat minder uitbundig landschap. De rivieren zijn heel mooi. Allerlei kleine eilandjes breken de machtige stromen. Op de weg veel zwaar transport. Er worden complete huizen over de weg aangevoerd.
Branden zijn een natuurfenomeen hier. We komen ook in de groenere gebieden veel door brand getroffen stukken tegen, ook met huizen.
Uiteindelijk belanden we in het dooreen plat landbouwgebied omgeven Bundaberg en maken daar een wandeling door de brede met palmen beplante straten van het centrum. Het is er gezellig.
Dan rijden we een kleine 20 km naar de kust, naar Elliott Heads en vinden daar een camping aan het strand. Na de borrel maken we een strandwandeling. Het strand hier ligt bezaaid met lavabrokken. Ook veel grillig gevormede stroomgeulen in het zand. De rivier de Elliott mond het min of meer trechtervormig in uit. Daar is het strand geweldig breed.
Joke maakt een korte wandeling door de rivier.
Onder het avondeten, om kwart over zes vliegt Joke weer richting strand. De zonsondergang!