Over wetlands, kloven en pinguïns

Dag 55 zondag 3 december
Over wetlands, kloven en pinguïns
En we hadden er nog wel zelf om gevraagd! Het plaatsje met de meeste schaduw. Leuk als het een graad of dertig-veertig is, maar niet als het en graad of veertien is s’avonds. Bibberend van de kou, met de enige truien aan die we hadden, moesten we zowel het avondeten als het ontbijt IN de camper van gebruiken. Er is zoveel zee rond Tasmanië dat de gemiddelde zomer temperaturen liggen tussen 12 en 24 graden en de gemiddelde wintertemperaturen tussen 3 en 13 graden. Gelukkig wordt de zomer!
We verlaten onze camping in Legana bij Launceston en gaan de Tamar Island Wetlands bekijken. De Tamar is een grote getijdenrivier. Hij heeft een 58 km lange trechter vormige riviermond (estuarium) die goed bevaarbaar is en ook al sinds vroeg in de 19 e eeuw een grote rol speelde als aan- en afvoerweg naar Launceston en het vruchtbare achterland.
Appels waren een belangrijk product, nu vooral wijnbouw. Maar goed, we lopen de rietlanden in en via een aantal door bruggetjes verbonden eilanden, naar het grotere Tamar Island, middenin de rivier. Het is laag water en we zien vooral veel modder met vogels zoals de Black Swan, zilverreiger, black Pacific Duck , Purple Swamp Hen etc. Joke, wildspeurder eerste klas een heel klein soort wallaby (kangoeroe), de Red Belled Pandemelaon.kleine w
Een Aussie wees ons op twee slangen langs het pad, een Tigersnake en een Copperhead, 2 van de drie hier voorkomende soorten. Alle drie giftig. Ze zijn wat primitiever dan de Australische en hebben geen holle tanden. Als ze door je sok heen bijten komt het gif vooral in je sok. We hebben het maar niet uitgeprobeerd.
Dan naar Launceston, Tasmanies tweede stad in grootste en op twee na de oudste. Ze hebben een aantal mooie Victoriaanse gebouwen. Een mooie, gezellige stad, volop in de kerstsfeer met kerstversiering een boom en overal kerstmuziek. Brisbane Street is de belangrijkste straat. We genieten van een heerlijk kopje koffie.
Dan gaan we op weg naar een Cataract Gorge Reserve, een schitterende kloof vlakbij de stad, waar de South Esk River zich door heen perst. We nemen de lastige westoever via de Zig Zag Track met heel veel klimwerk, wel beloond met een schitterend uitzicht op de stad. Dan afdalen naar de rivier en het eerste basis en terug via de Cataract Walk. Superieure uitzichten op rotswanden, stroomversnellingen en heel veel prachtige bloemen.
Terug in de stad fotograferen we nog een prachtige windmolen, die in Nederland niet zou misstaan en een watermolen. Via het Kings park ook nog de haven.
Dan via de Oostkant de Tamar Valley in richting zee, zo’n kleine zestig km. Dwars door een soort Duitsland. De folder geeft 32 Winery’s aan. Joke houdt het bij de liquor store, wel zo gemakkelijk. De mooie Batmanbrug verbindt de beide oevers van de Tamar, die hier ongeveer 200 meter breed is met elkaar. De rivier stroomt snel. Landinwaarts, het is vloed.
Hoewel Georgetown (1804) de oudste stad van het land is en de derde in leeftijd voor heel Australië, stel het niet veel voor. We rijden verder naar de kust naar Lowhead, waar we een winderige camping vinden. We borrelen en eten vroeg, want we gaan op pinguïn excursie.
Om kwart voor acht is het hier nog volop licht. We wandelen 4,5 km langs de kust en strand. Veel rotsen. Diverse vuurtorens. Winderig en koud.
Met een groepje van een man of 15 o.l.v. gidsen wachten we op het strand de komst van de pinguïns af. Het gaat om de Fairy Penguin, de kleinste van de 18 voorkomende soorten. Het dier weegt een kilo en kan 40 cm groot en 18 jaar oud worden. Het is broedseizoen. Ze komen elke avond, de pinguïns, maar individuen kunnen soms jaren wegblijven. Het is heel koud. Na een tijd wachten komen ze. Grappige beesten. Ze komen tot 1500 meter het land op en lopen tussen je voeten. We zien ook jongen en vrijende stelletjes.
Gelukkig mogen halfbevroren we in het stikke donker meerijden met een excursieleidster.