Huon trail, grotten en kampvuur in het lage zuide
10 December 2012 | Australië, Huonville
Huon trail, grotten en kampvuur in het lage zuiden
Verliefd worden op een plek, dat kan. Het Huon Valley Caravanpark ligt op zo’n plek.
Het wordt begrensd door een prachtig riviertje, vrij diep, met complete boomstammen onder de waterspiegel. Helder water dat vrijwel alles weerspiegelt. Mooie planten. Zeer meditatieve plekken.
We volgen de Huontrail, door het zuiden van Tasmanië en dan nog speciaal de Huon valley en de Far South. Allereerst gaan we naar Huonville om in een heel gezellig cafeetje iets te vieren.
Dan naar het lage zuiden via een mooie weg, met prachtige uitzichten op de brede mond van de rivier de Huon, via de Esperance Coast Road. We zien veel drijvende ronde bakken in het water. Hier wordt zalm gekweekt. Via Dover in The Far South, komen we in Southport aan,
Verder naar het zuiden heb je alleen maar off road. Geen benzine stations meer. Wij vinden er een mooie camping. We rijden door naar de Hastings Cave en de Thermal Springs.
We maken korte maar mooie wandelingen door een fantastisch woud met hele hoge en dikke bomen, waarschijnlijk sequoia’s je proeft de zuurstof. Dan o.l.v. een gids de Newdegate Cave grot in. Grote ruimten met prachtige formaties van stalagmieten en stalactieten. Gloeiwormen en andere kleine grotbewoners.
Dan op weg naar de Mysterie Creek Cave in het Hartz Mountain National Park. Veel off road.
Denk niet dat ik de kans krijg die te rijden. Joke krijgt een wilde schittering in haar ogen en staat haar plaats aan het stuur, ook al is de tijd om te wisselen, niet af. Probleem, de start van de wandeling is niet aangegeven. Een heel gezoek langs heel slechte wegen.
Uiteindelijk kunnen we maar een deel van de trail maken. Je moet in een logboek aangeven dat je de trail maakt. De laatste persoon deed dat op 21 oktober. Logisch als de weg naar de start van het pad niet staat aangegeven. Het werd een korte maar spectaculaire tocht. Op de terugweg spotten we nog een Black Tiger, de grootste slang van Tasmanië, giftig uiteraard.
Bij thuiskomst op de camping vonden we een heel leuk plekje en stookten een absoluut zalig warme kampvuur. Terwijl ik dit stukje schrijf, zit koukleum Joke zalig buiten, zicht te warmen in de stik donkere koude nacht, luisterend naar een muziekje. Geen kind aan haar.
-
10 December 2012 - 09:14
Michiel:
Volgens mij zijn jullie erg gelukkig;) Leuk verhaal pap!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley