Cradle Mountains en vaarwel Tasmanië
Door: Frans
11 December 2012 | Australië, Devonport
Cradle Mountains en vaarwel Tasmanië
We zitten op een heel mooie camping. We hebben een plaatsje vlak bij een gezellige keuken met 2 open haarden. Op een camping in Australië kun je altijd zelf koken in een publieke keuken. De toiletgebouwen waren van natuursteen gemaakt en mooi gelakt hout. De vormgeving echt design. Natuurlijk zitten er ook allerlei beesten. Gisterenavond kroop er nog een possum uit het boompje naast onze auto, totaal niet geïmponeerd door mijn eens zo stoere voorkomen en mijn fel schijnende zaklamp. Het beest ging gewoon zijn gang.
De camping ligt vlak bij het Visitor Centre van het wereldberoemde Cradle Mountain Lake St. Clair National Park. Gisteren hadden we de zuidkant van het Park bij Lake St Clair, nu de noordkant bij de beroemde Cradle Mountains.
We rijden met een shuttlebus het park in, 7 1/2 km naar het Dove Lake. Het park is prachtig. Wel veel dode bomen, die wit afsteken tegen de groene en door het buttongras geel- bruine onderegrond. We gaan de Dove Lake circuit wandeling doen van 6 km en koppelen daaraan wat kleinere wandelingen. We lopen via het Lilla Lake en de Wombat Pool door via Cradle Mountain Valley boardwalk naar Ronny Creek in totaal 4 uur met veel klim- en daalwerk, meestal over goede paden en houten trappen.
Het Dove Lake is ongeschonden en prachtig. Aan de rand achter liggen een paar eilandjes. Op de achtergrond werden de Cradle Mountains steeds beter zichtbaar, totdat ze in hun volle glorie te zien waren. De karakteristieke kam bestaat uit twee hoofdpieken, die op zich weer uiteenvallen in kleinere en nog kleinere piekjes. Het is een 3 dubbel gekartelde bergkam! De plantengroei, de bloemen, de mooie doorkijkjes maken het een fantastische tocht.
Er zijn wel veel lawaaierige groepen door gidsen rondgeleide Aziaten. Je hoort ze al van een km af aankomen. Je ziet nauwelijks dieren. Wel veel uitwerpselen, dus het zal door de nachtelijke levenswijze komen. Gek genoeg zie je ook heel weinig vogels. Je hoort er enkele, maar ze vallen weg in het grote geheel. Een grote Black Tigerslang kruist ons pad. Je moet dus toch uitkijken waar je je voeten neerzet.
Naar het Lilla Lake is een klim, maar het wordt pas serieus als we naar de Wombatpool moeten klimmen. Dan gaat het terug over zeer uitgestrekte velden met buttongras over een km lange boardwalk, bedoeld om de vegetatie te sparen.
We komen bij met koffie en een blue Berry scone en rijden dan via mooie, sterk stijgende, dalende en bochtige b wegen de rui 80 k naar Devonport, waar de grote veerboot Spirit of Tasmania al op ons wacht. We schepen ons en de Apollo in en zwaaien, onder het genot van een borrel, nootjes, kaas en worstjes Tasmanië vaarwel.
De Spirit vaart ons s’ nachts in 10 uur naar Melbourne.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley