Naar het uiterste zuiden: Tidel River, Wilsons Pro
Door: Frans
28 December 2012 | Australië, Wilsons Promontory
Dag 79 woensdag 26 december 2012
Naar het uiterste zuiden: Tidel River, Wilsons Promontory N.P.
Ze schoten aan alle kanten weg langs de tenten, toen ik vanochtend vroeg naar de wasgelegenheid liep. De kangoeroes hadden zich te goed gedaan aan het verse gras daar, discreet wat poepjes achterlatend. Tot mijn verbazing ook in het toiletblok, maar niet regulier in, maar voor de toiletten. Toch slordig, hoor!
We gaan vandaag naar het uiterste zuiden van Australië: het schiereiland Wilsons Promontory National Park, volgens Eva van de TomTom 476 km.
We rijden eerst langs rustige landwegen, met wel nog al wat “roadkill’s”, dode kangoeroes en wallaby’s. Dan wordt het drukker. De zomervakantie hier is gestart en dat is duidelijk te merken. We komen in onze eerste Australische file. Met Joke aan het stuur doorkruisen we Melbourne en rijden over de immens grote brug, genieten we nog even van de skylines en de haven.
Het is een beetje spannend of we wel een plaats in de enige camping van het park, Tidal River kunnen krijgen, want het is volgeboekt. Ze hebben nog enkele plaatsen voor buitenlanders, maar wie het eerst komt, het eerst maalt. We hebben geluk. Er zijn nog 3 plekken, blijkt bij de ingang van het park. We rijden naar de 30 km verderop gelegen camping, genietend van formidabele uitzichten. De camping is heel vol, maar gezellig.
We maken na de borrel een wandeling naar de rivier en keren via het strand terug.
Ons gas is op, dus we eten koude kip met overgebleven plumpudding. Ook wij lijden ontberingen, hoor!
Naar het uiterste zuiden: Tidel River, Wilsons Promontory N.P.
Ze schoten aan alle kanten weg langs de tenten, toen ik vanochtend vroeg naar de wasgelegenheid liep. De kangoeroes hadden zich te goed gedaan aan het verse gras daar, discreet wat poepjes achterlatend. Tot mijn verbazing ook in het toiletblok, maar niet regulier in, maar voor de toiletten. Toch slordig, hoor!
We gaan vandaag naar het uiterste zuiden van Australië: het schiereiland Wilsons Promontory National Park, volgens Eva van de TomTom 476 km.
We rijden eerst langs rustige landwegen, met wel nog al wat “roadkill’s”, dode kangoeroes en wallaby’s. Dan wordt het drukker. De zomervakantie hier is gestart en dat is duidelijk te merken. We komen in onze eerste Australische file. Met Joke aan het stuur doorkruisen we Melbourne en rijden over de immens grote brug, genieten we nog even van de skylines en de haven.
Het is een beetje spannend of we wel een plaats in de enige camping van het park, Tidal River kunnen krijgen, want het is volgeboekt. Ze hebben nog enkele plaatsen voor buitenlanders, maar wie het eerst komt, het eerst maalt. We hebben geluk. Er zijn nog 3 plekken, blijkt bij de ingang van het park. We rijden naar de 30 km verderop gelegen camping, genietend van formidabele uitzichten. De camping is heel vol, maar gezellig.
We maken na de borrel een wandeling naar de rivier en keren via het strand terug.
Ons gas is op, dus we eten koude kip met overgebleven plumpudding. Ook wij lijden ontberingen, hoor!
-
28 December 2012 - 08:24
Marielle:
Oei wat naar. Nou ik heb echt ontzettend medelijden met julli, hoore. Voel echt mee, wat hebben jullie het toch zwaar daar! Echt niet normaal! Ik hoop dat jullie snel weer gas hebben, want koud eten op een leuke camping op een schiereiland in het uiterste zuiden van Australië met wat kangoeroes en zo te zien een zonnetje...nee dat gun je niemand. Pas goed op elkaar en jullie weten me te bereiken als het echt niet meet gaat. X
-
28 December 2012 - 18:45
Michelle:
Nou ik heb ook medelijden met jullie hoor. Denk maar dat ik met Marielle samen, jullie moet komen opvrolijken. En dan nemen we meteen een vaatje gas for jullie mee. Koken we samen voor jullie! Goed idee??
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
