Coastal Scenery ’s en aaibare wombats

Dag 80 donderdag 27 december 2012
Coastal Scenery ’s en aaibare wombats
Als je houdt van wandelen in de wildernis, fantastische uitzichten op zee, dan moet je op de “Prom” zijn, het liefkoosnaampje van Wilsons Promontery National Park, 1 van de populairste nationale parken van Australie. Het is het meest zuidelijke stukje van het Australische vasteland. Vroeger onderdeel van de landbrug naar Tasmania. Er zijn bergen, regenwoud en woeste eilanden voor de kust. Het lijken wel reusachtige kiezelstenen, zo glad zijn ze. Ook aan de kust komen deze geweldige granietrotsen voor.
We zitten in Tidal River, 30 km van de ingang van het park. Tidal River is niet meer dan een camping, een tourist information, een winkel en een café en niet te vergeten een politiebureau. Het is barstensvol met gezinnen met jonge kinderen. Nu eens geen morbide obesitas figuren die lijken door de tattoos op wandelende graffitiborden, maar gewone mensen. De Tidal River is ideaal voor kinderen. In het midden een grote zandplaat en aan de randen leuke en ondiepe poeltjes. Het strand is breed en de zee rustig. De omgeving prachtig.
Gisteren zag ik al een wombat, vandaag Crimsons Rosella’s, een soort kleine rode papegaai, die doodleuk mee komt eten als we buiten het café koffie drinken met een koek.
Vanochtend maken we een combinatie van wandelingen vanuit de camping. Allereerst gaan we naar Pillar Point, flink klimmen en aanvallen van horzels doorstaand, voert deze wandeling onder een boog van struikgewas naar een geweldig uitzicht punt op deze adembenemend mooie kust. Dan afdalen naar Sqeaky Beach ook hier weer een super kustlandschap. Tot slot naar een uitzichtpunt over de Tidal River en onze camping.
Na een flinke siësta gaan we tegen vieren weer op pad. We gaan het binnenland verkennen via de Lilly Pilly Gully Walk, stil hopende op wildlife. Het is een mooie wandeling, deels via een boardwalk door het gematigd warme rain forest. We worden deels geleid over een pad dat omhoog gaat naar de Mt Bishop, een van de vele bergen hier. Helaas weinig wild life.
In 2009 heeft in dit bos een enorme brand gewoed. De gevolgen zijn zeer zichtbaar. Heel veel dode bomen, verkoold, sommigen geëxplodeerd door de zich ophopende gassen in de stam. Daardoor grote gaten in dode bomen. Het heeft wat triests, wat spookachtigst. Maar je ziet ook dat een verkoolde buitenkant niet betekent dat er geen leven meer inzit. Meestal zijn de bovenste takken groen, komen uit de wortels nieuwe stammetjes met jonge blaadjes of komen er nieuwe zijtakken aan de boom. Vuur vernietigt maar schept hier ook nieuw leven, nieuwe kansen.
Dan rijden we ( het is inmiddels 6 uur) verder naar een plek 15 km van onze camping en gaan de Prom Wildlife Walk doen. We zien heel veel kangoeroes, die je heel snel en van veraf in de gaten hebben en je aanstaren. Kennelijk deden ze mee aan een onderzoek, want velen hadden halsbandjes en oormerken. Ook zien we emu’s (soort struisvogel); galah’s (roze papagaaien), kakatoe’s en 1 wombat, helaas alleen vanuit de verte.
Terug op weg naar huis, scoren we twee wombats van dichtbij en 1 wallaby. Wombats zijn aller liefelijkste knuffelneigingen oproepende beesten. Ze zijn meer dan 1 meter lang, hebben korte pootjes een groot hoofd, naakte neus en korte oren. Ze kunnen tot 40 kg wegen.
Na het eten loop ik nog wat rond en zie vlak bij onze camper een wombat en later nog een stuk of drie. Ze lopen gewoon onder de camper van door, eten gras onder ons tafeltje en zijn niet erg onder de indruk van ons. We kunnen er zelfs twee aaien. Joke’s intiemste wens is vervuld!