Lake Entrance en Eden, van Victoria naar New South
Door: Frans
01 Januari 2013 | Australië, Sale
Dag 82 zaterdag 29 december 2012
Lake Entrance en Eden, van Victoria naar New South Wales
We gaan vandaag van Sale, via Lake Entrance naar Eden, een tocht van 386 km. Veel “roadkill”, dode beesten. Vol op werk voor aaseters. Gek genoeg zie je die niet. Meer reclame voor maken, zou ik zeggen. Bv. bij Tasmaanse Duivels. Wel risico vol, al gauw zorg je voor nog meer werkgelegenheid.
Lake Entrance ligt zo’n 80 km van Sale. Hier hebben ze kunstmatig de smalle duinenrij doorbroken en een verbinding met zee gemaakt. Van een heuvel bekijken we de prachtige meren, duinen en de doorgang naar zee. Het is overvol met vakantie vierende Australiërs. Helaas is het zwaar bewolkt en koud. Een slechte Hollandse zomerdag in Scheveningen is er niets bij. De palmen en statige ceders staan er bij als: “Wij vinden dit ook niet leuk”. Zo kijken de vakantievierders trouwens ook. Schaam je Australië, voor dit zomerweer!
We duiken de walgelijke fastfoodketen Mac Donalds in om te internetten en taart te eten. Dat laatste ontneemt ons de legitimiteit om iets over het eetgedrag van Australiërs te zeggen, maar toch zien we weer super dikkerds veel eten. Kijk uit Frans en Joke!
Dan gaat de weg door een omgeving met veel nationale parken en staatsbossen. Prachtig, vooral als het ook nog bergachtig wordt. Misschien kwam het door mijn rijgedrag, maar midden in die bossen kwam ik op de Freeway in een alcoholcontrole fuik van de politie terecht. Zou niet bang hoeven te zijn, want ik drink geen alcohol. Maar stel dat de test ook reageert op knoflook. Dan ben ik wel de pisang.
Rond vier uur komen we in het zonnig warme Eden, dat al in New South Wales ligt. We moesten flink zoeken naar een plekje voor Apollo, want de meeste campings waar compleet vol.
Eden (3000 inwoners), is een dorpje dat aan de prachtige Twofold Bay ligt, eigenlijk twee baaien, met een uitstekende rots in het midden. Je kunt er in het seizoen uitstekend naar walvissen kijken. Er is van alles te doen. Dan hebben we het nog niet over de vele nationale parken vlakbij. Helaas hebben we alleen maar een deel van de middag. We maken een boardwalkwandeling langs het Lake Curalo aan de overkant van de camping. We spotten pelikanen, zwarte zwanen, Purple Swamp Hen (soort waterhoen) etc. Dan steken we door naar het strand en wandelen richting Town center. Af en toe prachtige uitzichten op zee. Ook veel bloeiende bomen.
Op de camping klinkt het weer:”Tink-Tink-Tink”. Dat gaat continu door vanuit allerlei hoge bomen. Het blijken Bell Birds (Bell Miners) te zijn en volgens een mede campingbewoner gaat dat door van de ochtend-tot de avondschemering.
Zal je hier een week zitten. Word je gillend gek!
Lake Entrance en Eden, van Victoria naar New South Wales
We gaan vandaag van Sale, via Lake Entrance naar Eden, een tocht van 386 km. Veel “roadkill”, dode beesten. Vol op werk voor aaseters. Gek genoeg zie je die niet. Meer reclame voor maken, zou ik zeggen. Bv. bij Tasmaanse Duivels. Wel risico vol, al gauw zorg je voor nog meer werkgelegenheid.
Lake Entrance ligt zo’n 80 km van Sale. Hier hebben ze kunstmatig de smalle duinenrij doorbroken en een verbinding met zee gemaakt. Van een heuvel bekijken we de prachtige meren, duinen en de doorgang naar zee. Het is overvol met vakantie vierende Australiërs. Helaas is het zwaar bewolkt en koud. Een slechte Hollandse zomerdag in Scheveningen is er niets bij. De palmen en statige ceders staan er bij als: “Wij vinden dit ook niet leuk”. Zo kijken de vakantievierders trouwens ook. Schaam je Australië, voor dit zomerweer!
We duiken de walgelijke fastfoodketen Mac Donalds in om te internetten en taart te eten. Dat laatste ontneemt ons de legitimiteit om iets over het eetgedrag van Australiërs te zeggen, maar toch zien we weer super dikkerds veel eten. Kijk uit Frans en Joke!
Dan gaat de weg door een omgeving met veel nationale parken en staatsbossen. Prachtig, vooral als het ook nog bergachtig wordt. Misschien kwam het door mijn rijgedrag, maar midden in die bossen kwam ik op de Freeway in een alcoholcontrole fuik van de politie terecht. Zou niet bang hoeven te zijn, want ik drink geen alcohol. Maar stel dat de test ook reageert op knoflook. Dan ben ik wel de pisang.
Rond vier uur komen we in het zonnig warme Eden, dat al in New South Wales ligt. We moesten flink zoeken naar een plekje voor Apollo, want de meeste campings waar compleet vol.
Eden (3000 inwoners), is een dorpje dat aan de prachtige Twofold Bay ligt, eigenlijk twee baaien, met een uitstekende rots in het midden. Je kunt er in het seizoen uitstekend naar walvissen kijken. Er is van alles te doen. Dan hebben we het nog niet over de vele nationale parken vlakbij. Helaas hebben we alleen maar een deel van de middag. We maken een boardwalkwandeling langs het Lake Curalo aan de overkant van de camping. We spotten pelikanen, zwarte zwanen, Purple Swamp Hen (soort waterhoen) etc. Dan steken we door naar het strand en wandelen richting Town center. Af en toe prachtige uitzichten op zee. Ook veel bloeiende bomen.
Op de camping klinkt het weer:”Tink-Tink-Tink”. Dat gaat continu door vanuit allerlei hoge bomen. Het blijken Bell Birds (Bell Miners) te zijn en volgens een mede campingbewoner gaat dat door van de ochtend-tot de avondschemering.
Zal je hier een week zitten. Word je gillend gek!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
